Do windykacji mogą zostać przekazane długi, które są już wymagalne. Nie ma przy tym znaczenia jaka jest ich wysokość.
Pojęcie „windykacja” wywodzi się od łacińskiego słowa „vindicatio”, które w sensie dosłownym znaczy „dochodzenie roszczeń”.
W dzisiejszych czasach windykacja to dochodzenie własności za pomocą środków określonych w obowiązujących przepisach prawnych. Obejmuje ona czynności zarówno prawne, jak i procesowe, których celem jest skłonienie dłużnika do spłacenia zobowiązania przysługującego jego wierzycielowi.
Wskazać trzeba, że windykację należności podzielić można na:
- polubowną, tzw. miękką, która polega na monitowaniu dłużnika, które ma doprowadzić do spłaty należności. Może ona przybrać postać windykacji zdalnej, prowadzonej za pomocą środków porozumiewania się na odległość, takich jak telefon, komputer, czy też listy zawierające wezwania do zapłaty, bądź osobistej, polegającej na odbywaniu spotkań z dłużnikiem, lub prowadzeniu mediacji pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem,
- windykację sądową, tzw. twardą, prowadzoną w sytuacji, w której z powodu braku współpracy ze strony dłużnika, konieczne jest doprowadzenie do uzyskania przeciwko niemu wyroku sądowego lub nakazu zapłaty, który po zaopatrzeniu w klauzulę wykonalności, stanowi podstawę do przeprowadzenia egzekucji komorniczej,
- windykację komorniczą, obejmującą wszelkie czynności podejmowane przez komornika w celu wyegzekwowania od dłużnika należności na rzecz wierzyciela. Dotyczy to w szczególności samego przekazanie prowadzenia egzekucji komornikowi, sprawowanie nadzoru nad jej przebiegiem, wskazywanie nadającego się do egzekucji majątku dłużnika, jego poszukiwanie, w przypadku, gdy jest on ukryty, jak również wnoszenie o przeprowadzenie jego licytacji lub wznowienie czynności egzekucyjnych.
W polskim systemie prawnym windykację prowadzić mogą wyspecjalizowane przedsiębiorstwa windykacyjne, które działają na rynku zgodnie z zasadami swobody podejmowania działalności gospodarczej bądź też organy państwowego sytemu prawnego w postaci komorników.
Te pierwsze mogą działać albo w imieniu wierzyciela będącego ich klientem na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej oraz udzielonego w tym zakresie pełnomocnictwa, bądź też jako wierzyciele, a więc we własnym imieniu i na własny rachunek, jeśli doszło do przejęcia wierzytelności od klienta, a więc tzw. cesji.
Zakres podejmowanych przez nie działań windykacyjnych jest bardzo szeroki i ograniczony jedynie przepisami obowiązującego prawa. Obejmuje to monitoring wierzytelności, wpisanie negatywnej informacji o dłużniku do rejestru informacji gospodarczej, prowadzenie czynności windykacji polubownej, oraz polegających na wspieraniu wierzyciela w trakcie procesu sądowego oraz na końcowym etapie – windykację komorniczą.
Z kolei komornik dokonuje egzekucji należności wierzyciela w szczególności poprzez:
- zajęcie środków z rachunku bankowego,
- zajęcie wynagrodzenia na poczet spłaty zobowiązania,
- zajęcie nieruchomości albo ruchomości z majątku dłużnika, a następnie oszacowanie wartości i licytację.
Klienci często pytają : windykacja od jakiej kwoty?
Żaden przepis prawa nie ogranicza kwoty należności co do której może być prowadzona windykacja, toteż może ona zostać wszczęta w stosunku do każdej wierzytelności, bez względu na jej wysokość.
Ostatnie artykuły
Opieka naprzemienna to metoda na sprawowanie wspólnej opieki nad dzieckiem. Sądy przychylnie patrzą na rodziców, którzy odpowiedzialnie podchodzą do...
Czytaj więcejNaruszenie nietykalności cielesnej należy do przestępstw prywatnoskargowych. Oznacza to, że co do zasady to sam pokrzywdzony musi zająć się ściganiem...
Czytaj więcej